Uyku, bir dinlenmedir. Zihnin “tanık” konumunda olduğu yerde gerginlik yoktur. Gece ve gündüz, uyku ve çalışma, içeri giren ve dışarı çıkan nefes, diyalektik süreçler gereklidir. Denge; iki unsur arasında kurulan dinamik etkileşimin adıdır.
Bedende tanımlanmayan, akmayan enerjiler, gerginlik oluşturur. Gece uykuya dalarken bir zaman aralığında olan o sıçramalar, titremeler ve sanki uçurumdan düşme hissi; ‘gerginliğin çözülmesi’dir.
Gün boyunca oluşan negatif düşünceler ve dış etkiler, bedendeki enerji meridyenlerini rotasından kaydırır. Neticede blokajlara sebep olur. Uykuya dalarken zihin, beden üstünden bu enejisini çektiği için, gün içinde kayan bu meridyenler, bir anda yerine oturur ve akapunktur noktalarında toplanan gereksiz enerjiler âniden boşalır. Sıçrama gibi, bir yerden düşüyor gibi hissederiz. Hattâ kafayı duvara vurma gibi hisler de olabilir. Gerçekten vurmuş gibi de ağrır.
Bu enerji değişimi, bâzen çeşitli vizyonlar ile üçüncü göz seviyesinde tespit edilebilir. Bedendeki gerginlikler çözülmediği takdirde; karabasan dediğimiz enerji yoğunluğu veyârüyâda kâbus görme olasılığı artar.
Ve bâzen o yoğunluğun titreşimi, baskısı, bâzı düşsel varlıkların celbine sebep olur. Bu varlıkları bilinçli zihin boyutuna çekmiş oluruz. Bunlar, bilinçaltındaki vizyonları kullanarak görüntü ve his oluşturabilen şuurlu enerjilerdir. Bilinçaltı düzeyde farkında olsak da olmasak da, bir etki alanına sâhiptir; zihnimizi doğrudan etkiler.
Her gerginlik ve tanımsız titreşim; endişe, kaygı, vesvese ve panik gibi olumsuz duygulara sebep olur. Çözümlerden bir tânesi, “sağlıklı uyku”dur. Tam uykuda rüyâ yoktur. Rüyâ ile beden yorulmaz. Rüyâsız, düşsüz, yâni “sıfır düşünce” ile dinlenebilirsek; bu açıklık hâlinden tüm yaşam kalitemiz olumlu etkilenecektir.
Kubilay AKTAŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Küfür, hakaret içeren yorumlar yayınlanmayacaktır.
Teşekkürler..