Clouds land...

Bazen oturup dakikalarca onları izliyorum... Bulutları... Şekilden şekile girmelerini...

Orada farklı bir diyar var biliyorum. Bulutlar ülkesi...

Bazen kralını görüyorum bulutlar ülkesinin, reverans yapıyor bana... Tüm kibarlığıyla...
Tebessümle karşılık veriyorum bende... Çabukça kaçıyor ama acelesi varmış bir yere yetişecekmiş gibi...

Bir prensese dönüşüyor zaman zaman... Eteklerini sürüyerek sarayın bahçesinde çiçek topluyor... Onunda acelesi oluyor niyeyse... Kaşla göz arasında kaçıyor o da...

Herbiri şeklini değiştirmek için çok acele ediyorlar nedense...
Saniye meselesi, gördün gördün... Çabucak değişiveriyor yoksa. Tıpkı bir İlizyon gibi.

Bazen bir ejderha... Bazende kötü kalpli cadı çıkıyor... Süpürgesinin üzerinde oradan oraya uçuyor... Şimşekler çakıyor bir anda her yan kararıyor... Pis kahkahalar atıyor.
Siz o sesi gök gürültüsü sanıyordunuz di mi? Diil işte, o cadının sesi, yaaa :)



Bence gözler siz neyi görmek istiyorsanız onu görüyor birazda...


Bulutlar mesela... Siz mutluysanız onlarda mutlu, değilseniz onlarda değilller...