Ne diyorduk? Göz her zaman ölçü değildir gördüklerimizi değerlendirmek için... :)
Aynen öyle.. Birde ben kafasında bir senaryo yazıp sonrada olmuşcasına ona inanıp karşıdakinin adına karar verenlere çok kızıyorum.
"Kesin böyle söylemiştir... demiştir demiştir:) böyle yapmıştır.. gitmiştir... etmiştir...bla bla bla... ben bilirim!"
Nerden biliyorsun? Hayır nasıl bu kadar emin konuşabiliyorsun?
Gerçek dışı değerlendirmelerle ilgili çok sevdiğim çokça anlattığım bir hikaye var!
Adam gece yarısı şehrin dışında otomobille giderken birden lastiği patladı. Güç bela otomobili kontrol altına alıp durdurdu.. Bağajı açtığında lastiği değiştirmek için krikosunun olmadığını fark etti.
O esnada uzakta bir ışık gördü "şansım varmış orada birileri hala uyumamış gider kapıyı çalar başıma gelenleri anlatır ve bana bir kriko ödünç verebilir misiniz diye sorarım. O da tabi ki neden olmasın al götür işin bitince getirirsin der." diye düşündü...
Adam tam çiftçinin evine doğru yürümeye başlamıştıki ışık söndü. Bu işe çok canı sıkılan adam kendi kendine söylenmeye başladı.
"Şimdi adam yattı, rahatsız ettiğim için kızacak. Ve belki krikosu için para bile isteyecek, bende bu yaptığınız hiç hoş değil insanlığa sığmaz ama size yinede bir dolar veririm" diyeceğim. O da "hem gece yarısı beni yataktan kaldıracak hemde bir dolar vereceksin ha? Ya beş dolar verirsin ya da gider krikoyu başka yerde ararsın!" diyecek diye düşündü.
Adam kendi kendine iyiden iyiye kızmıştı. Bahçe kapısına geldiğinde söylenmeye devam ediyordu.
"beş dolar ha!? Sana bir dolardan daha fazla vermem. Hay aksi kör şeytan, şu aksilik olmasaydı kriko gerekmeyecekti. Yaptığın düpedüz dolandırıcılık!!"
Bu düşüncelerle evin kapısına varmıştı. Kapıyı hızlı hızlı vurdu. Çiftçi kapının üzerindeki pencereden başını uzatıp "kim o ne istiyorsun?" diye seslendi..
Adam durdu ve kapıya bir yumruk daha indirdikten sonra bağırdı.
"Seninde krikonunda canı cehenneme! Malın senin olsun istemiyorum!"
:)
Yaa siz siz olun karşıdakinin düşüncesini öğrenmeden onun adına hüküm vermeyin.. Yanılırsınız..
Hüküm vermek demişken Bir hikaye daha:)
Bir bilgine sormuşlar: “Efendim, dünyada en çok kimi seversiniz?
“Terzimi severim” diye cevap vermiş. Soruyu soranlar şaşırmışlar.
“Aman efendim O da nereden çıktı?” demişler.
Bilgin:
“Evet, dostlarım, ben en çok terzimi severim”.
Çünkü ona her gittiğimde ölçümü yeniden alır. Diğerleri öyle değil.
Bir kez hakkımda hüküm verdiler mi, ölünceye kadar bana hep aynı “ölçü nazarıyla bakarlar”
çok güzel bir öykü ÜMİT ÖYKÜLERİ isimmli bir kütapta okumuştum ilk kez
YanıtlaSil