Sahibine göre değişir bir şeyin değeri..

İnsan her yerde hep o insandır; ve bir insanın özünde soyluluk olmadı mı, dünyanın tacını giyse yine çıplak kalır.

Ruhu kaba ve duygusuz olan için, bütün bunlar neye yarar? İnsanın sağlığı ve düşüncesi yerinde değilse, hazdan, mutluluktan da bir şey anlamaz.

Sahibine göre değişir bir şeyin değeri
Zarar görürse kötüdür, yarar görürse iyi.

Talih insana bütün nimetlerini verse, onları tadabilecek bir ruh gerekir. Bizi mutlu eden, bir şeyin sahibi olmak değil, tadına varmaktır.

Ev, mal, mülk, yığınla tunç ve altın;
Yarasına merhem olmaz

Vücudunda, ruhunda dert olan adamın.
Eldeki nimetleri tadabilmesi için

Keyfi yerinde olmalı insanın.
Ev bark neye yarar dertli, korkulu olana

Gözleri çipilli olan ne yapsın tabloyu,
Damlalı hasta neden gitsin hamama?

Platon da der ki: 

Sağlık, güzellik, güç, zenginlik ve bütün bu iyi dediğimiz şeyler insanın doğrusuna ne kadar yaraşırsa, eğrisine de o kadar yaraşmaz; kötü dediğimiz şeyler de tersine.

Ruhta ve bedende rahatlık olmadıkça, döşek rahat olmuş neye yarar? Vücudumuza bir iğne, ruhumuza bir dert girdi mi, dünyalar bizim de olsa rahatımız kaçar. Kum sancıları bir başladı mı, insan ne kadar devletli, haşmetli de olsa, tacını, tahtını, saraylarını unutmaz mı?