Sahi "iyi gün dostu", "kötü gün dostu" diye bir şey var dimi?
Eskilerde kötü gün dostu kavramı çok kıymetliydi... Derlerdi ki; iyi gününde herkes yanında olur, önemli olan kötü gün dostu olabilmek!
Ezberi bozuyorum!
Çok samimi bir şey itiraf edeyim mi tam tersini düşünüyorum, öyle herkes kolay kolay iyi gün dostu olamaz...
Çünkü öyle dostun başarılarını, sevincini- mutluluğunu paylaşmak yürek ister de ondan... Hissediyorsunuz. Yalan mı? Mutlu olduğunu söylese de yüzünde yakalıyorsunuz ya o isim veremediğiniz anlamsız yapmacık ifadeyi... İşte o an bitiyor.
Acıları paylaşırken iş kolay... -Hatta çok üzülerek söylüyorum ki bazılarının bundan garip zevk aldıklarını bile düşünmekteyim. - Ama ne zamanki İş sizin başarılarınızı paylaşmaya gelince Pırrr!..
Geçen gün bir yazı okuyorum yine enerjilerle ilgili, diyor ki;
Bazı işleriniz vardır, her şey iyi gelişir, sevinirsiniz, heyecanlanır mutluluktan yerinde duramazsınız, bu işiniz sonuca tam olarak ulaşmadan, eğer çok dillendirir, herkese anlatırsanız o işiniz büyük olasılıkla iptal olur.. Çünkü ister istemez anlattığınız kişilerden bazıları sizin kadar sevinmemiştir, içsel negatif duyguları bir anda yükselir ve yaydıkları negatif frekans işinize etki eder.. Bu gibi durumları yaşamamak için sessiz kalmak en güzelidir veya kendinizi korumaya almak. -Majisyen-
Niye sizce?
Belki sizin gibi sevinçle karşılayamayabilirler işin içine fesatlık, kıskançlık enerjileri karışır ve isteğinizin önüne blokaj olur da ondan...
Çevremde kötülüğümü isteyecek kadar düşmanlık besleyen insanlar olduğunu sanmıyorum ama.. işte aması var!:) İnsanın etrafında mutlaka kıskanan birileri olabiliyor!:)
Diyeceğim o ki gerçekten mutluluğunuzu sizinle aynı coşkuyla paylaşan dostlara sahipseniz bunu yürekten hissediyorsanız onlara sahip çıkın, bu devirde asıl iyi gün dostu bulmak zor!
Valla!..
Ne diyordu Pir Sultan Abdal: “Hiç ellerin taşı bana değmez, ille dostun gülü yaralar beni.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Küfür, hakaret içeren yorumlar yayınlanmayacaktır.
Teşekkürler..