BİLİNÇALTIMIZDA DERİNLERDEKİ DEĞERSİZLİK DUYGULARIMIZ.. TANIMI.. NASIL TANIRIZ.. NASIL ŞİFALADIRIRIZ

Dr Şule Tokmakçıoğlu diyor ki:

Değersizlik Duygusu, 0-10 yaş arasında kişinin aldığı travmalarla, her doğan çocuk kadar çok değerli olmasına ragmen, kendisinin değersiz olduğu illüzyonunun farkında olmadan bilinçaltına yapışarak, hiç farkında olmadığı boyutta, mantık dışı yetişkin hayata kadar taşınmasıdır.. Kişi genellikle bilinç düzeyinde farkında değildir..

Ne zaman ki yetişkin hayatta ilişkilerinde şiddete maruz kalır, bir türlü kendini kurtaramaz, şiddete ragmen ilişkilerde kalır, ya da sık sık şiddet uygular ya da bir kurban olarak ne kadar saygı gösterilmediğinden, aşağılandığından, aranmadığından, ne bahtsız olduğundan şikayet eder, o zaman bilin ki değersizlik duygusu derinlerde hortluyordur.. ayrıca Yetersizlik duygularıyla ilgili yazdığım her şey Değersizlik duyguları için de geçerli..

0-10 Yaş arası çocuklarda nasıl değersizlik duygusu gelişir? :

- Ebeveyn çocuğa AŞIRI KORUMACI ve dolayısıyla BASKICI bir tavır sergiliyorsa..
Örn: ‘’sen yapamazsın, ben yapayım’’, ‘’bana tutun düşersin’’, ‘’her şeyi bana anlatmak zorundasın’’, ‘’sokağa çıkıyorsun üşürsün bunu da giy’’ gibi kişinin kendi kendine deneme yanılma ya da yanılmama şansı verilmemesi, kendi duygularını anlama ve o doğrultuda davranma hakkı tanınmaması, kontrol ve ona yetersiz olduğu düşüncesinin verilmesi.. Ebeveyn bunları kötülük olsun diye yapmaz, aslında iyi niyetlidir, onları yargılamıyoruz.. Bazı çocuk bunu alır bazısı almaz.. Bu verilen eksiklik duygularını çocuk da alıyorsa, degersizlik duygularının temelleri atılmış olabilir

- Ebeveyn kendinde zannettiği suçu farkında olmadan bir başkasına yükleme içgüdüsü ile ya da yalnız kalma korkuları ile çocuğu kendine bağımlı kılacak şekilde davranarak, çocuğa ‘’SUÇLULUK DUYGUSU’’ veriyorsa ve çocuk da bunu alıyorsa.. Burada yine suçlu kişi ya da kasıtlı bir kötü niyet yok.. Yargılamıyoruz ancak yüzleşiyoruz ve bunların bize zarar vermiş olduğu gerçeğini kabul ediyoruz

- MÜKEMMELİYETÇİ ebeveynlerde sıkça rastlanan aşırı eleştirmek ve çocuğun ebeveynin istediği gibi bir çocuk olmasını aşırı istemek ve empoze etmek durumunda, çocuğun kendi doğası ve özü dikkate alınmıuyorsa ve onunla ilgili kararlarda çocuğun hiçbir etki altında kalmadan kendi fikri sorulmuyorsa

- ŞİDDET ile büyüyen tüm çocuklarda
- Çocuğun kendi HAYALGÜCÜ desteklenmeyip ‘’gerçekçi olma’’ adı altında çocuğun hayalleri baskılanmışsa
- Bu yaş diliminde anne, baba ya da çok yakın başka yakın bakıcıların ani KAYBI ve çocuğa bunun sağlıklı bir şekilde anlatılıp kabulü sağlanmamışsa.. Çocuk henüz gelişimi icabı benmerkezci olduğu için kendisinin yüzünden oldu zannedebilir ve bu suçluluk duygusunu uzun yıllar taşıyabilir
- Çocuğun ‘’çocuk’’ zannedilip KANDIRILMASI, yalan söylenmesi
- Bu yaş dlimindeki çocuğun bakımının ruhsal, fiziksel ve zihinsel sağlıkla gözetilmemiş olması, TAM BİR BAKIM verilememş olması
- Ebeveynin KENDİ MUTSUZ İÇÇOCUĞU ile fazla meşgul olmasından dolayı, yani kendini sevmeyip dışarıdan onay, ilgi ve sevgi almaya çalışırken, gerçek sevgi ve ilgiyi çocuğuna verememiş olması
- KOŞULSUZ sevgi görmemiş olmak.. Büyürken onaylanmamız için koşullar varsa ve biz kendimiz olmaktan çıkmış, koşullara göre davranmayı öğrenmişsek
- Ebeveynin aşırı çalışıyor olması, işinin ve diğer herşeyin çocuğundan DAHA ÖNEMLİ olduğu hissini vermesi
- MUKAYESEyle büyüyen çocuklar.. Yetersizlik ve değersizlik duyguları kaçınılmaz.. Daha sonra hayatları boyunca kendilerine yeni bir referans ararlar, hırs yaparlar ve sonuç alınca da buna ‘’Başarı’’ derler.. Halbuki içlerindeki özden gittikçe uzaklaşarak kendi gerçek derindeki onları asıl mutlu edecek enerjiyi bilemeyebilirler.. Derin bir boşluk ve yalnızlık hissedebilirler..
- Cinsel, bedensel, ruhsal ve zihinsel İSTİSMARA uğramış tüm çocuklar
- Kibir ve aşağılamayla büyümüş tüm çocuklar
- Fikirlerine değer verilmemiş, fikri pek de sorulmamış çocuklar
- KORKUTULARAK büyümüş tüm çocuklar

Bizde Değersizlik Duygusu olduğunu nasıl anlayabiliriz??

1) Şiddet gördüğümüz ilişkilerde şiddete ragmen kalıyorsak.. ve şiddet görmeye devam ediyor, görmezden geliyorsak.. Bakınız benim geçen hafta yazdığım ‘’Şiddet’’ üzerine yazım ?.. İlişkide yürüyüp gitmiyorsak ve çözüm sağlamıyorsak, kendimizi şiddete maruz bırakıyorsak.. Bu çok önemli arkadaşlar.. Değersizlik duygumuzun en önemli göstergesi.. Onun için o yazıyı yazdım ve uzun uzun tarif ettim.. Okuyabilirsiniz..
2) Kendimizin mantıken iyi şeylere layık olduğumuzu düşünsek bile, kendimizi aslında cezalandırırcasına kendimize acı verirken buluvermemiz
3) İçimizde birçok istekler olup, bir türlü yapamıyorsak, başlıyamıyorsak, sonuçlandıramıyorsak
4) En sevdiğimiz bir şeyleri tam yapacakken bir şeyler ters gidiyor, kaza geçiriyor ya da yaralanıyorsak ?
5) Başkalarının, sevgilimizin, eşimizin bize iyi davranmadığından, insanların ne kadar da kötü davrandığından işimizden, vs sürekli şikayet ediyor ama değişmek için bir şey yapmıyorsak.. yani kurban rolüne takılıp ordan çıkmıyorsak
6) Yaşam secimlerimiz bize zarar verebilecek yöndeyse
7) Sigara, aşırı alkol, madde, uyuşturucu vs kullanımı
 Bir insana aşırı bağlanıp bir türlü kopamıyor, o hayatımızdan çekilirse aşırı dağılıyorsak, yıkılıyorsak
9) Aşırı kaybetme korkusu gelişmişse

Nasıl şifalanabiliriz??

- Öncelikle FARKINDALIK
- Sonra farkettiğimiz herşeyi KABUL.. Tek tek yazarak ve yüksek sesle kendimize tekrar ederek.. yargılamadan ve kendimizi suçlamadan olması çok önemli
- OLUMLAMA: ‘’Şuanda içimde bir değersizlik duygusu olduğunu farkediyorum.. Bu duygumu olduğu gibi Kabul ediyorum ve bu duyguma ragmen kendimi derinden seviyorum ve koşulsuz sevmeyi seçiyorum.. Değersizlik bendeki geçici bir ilüzyon ve bunu şifalandırmaya şuanda niyet ediyorum.. Ben değerliyim.. Dünyaya bir değer olarak geldim.. Bunu idrak etmeyi seçiyorum.. Herhalimle çok değerli ve tekim.. Yüce Varoluşun çok değerli bir parçasıyım.. Şuandan itibaren kendime çok değer vermeye, hakettiğim özeni göstermeye karar veriyorum.. Sağlıklı beslenip, sağlıklı nefes alıp, sağlıklı düşünüp sağlıklı davranmaya niyet ediyorum.. Beni mutle eden durumlar ve insanlarla birlikte olmayı seçiyorum.. Kendime şiddete izin vermiyorum ve yumuşak şefkat dolu olmayı ve şefkatli insanlarla ilişkide olmayı seçiyorum.. Ben değerliyim.. Buna inanıyorum.. Bu dünyaya kattığım ve katacağım değerleri sıralıyorum’’ deyin ve bunu gerçekten yapın.. Kimbilir içinizde ne cevherler var.. Bunları bulun, kendikendinize bulamıyorsanız yardım alın
- Bağımlı olduğunuz maddeleri ve bağımlılık ilşkilerinizi bırakın.. En hızlı olabilecek şekliyle.. Gerekirse yardım alın..
- Hayatta sadece sevdiğiniz, seçtiğiniz ve istediğiniz şeyleri yapmaya kararlı olun.. Uygulayın.. bahaneleri ortadan kaldırın
- Hergün hayal edin.. Bir bakın görün bakalım ne tip hayaller size mutlu ediyor,, neleri hayal ederken, kendinizi nasıl hayal ederken huzur ve huşu ve tatlı bir sevinç ve hafiflik içinde kendinizi buluyorsunuz.. O hayalin peşinden gidin o zaman.. korkmayın.. Ne demiştik korkuya ragmen cesaret!.. Kendinizi gerçekleştirdikçe, KENDİ DEĞERİNİZİ HİSSEDECEĞİNİZ ŞEYLER YAPTIKÇA ve kendinizi onayladıkça Değersizlik Duygularınız kendiliğinden azalacaktır.. Göreceksiniz..

DR Şule Tokmakçıoğlu