Abdullah Kuresî buyurdu ki:
Bir gün hocam Ebü’r-Rabî bana, “Sana bitmek tükenmek bilmeyen bir hazîne ögreteyim mi?” dedi. Ben de, “Evet” deyince, Ebü’r-Rabî bana, “Su duâyi devamli oku” dedi...
Okumamı istedigi duâ söyle idi:
“Yâ Allah, yâ Vâhid, yâ Mûcid, yâ Cevâd, yâ Bâsit, yâ Kerîm, yâ Vehhâb, yâ ze’t-Tavl, yâ Ganî, yâ Mugnî, yâ Fettâh, yâ Rezzâk, yâ Alîm, yâ Hayy, yâ Kayyûm, yâ Rahmân, yâ Rahîm, yâ Bedîassemâvâti vel-ard, yâ ze’l-celâli vel ikrâm... Yâ Hannân, yâ Mennân infehnî minke bi nafhati hayrin tugnînî bihâ ammen sivâk... in testeftihû fekâd câekümü’l-feth... Innâ fetehnâ leke fethan mübînâ... Nasrun minellahi ve fethun karîb...
Allahümme yâ Ganî, yâ Hamîd, yâ Mubdi’, yâ Muîd, yâ Vedûd, yâ ze’l-arsil Mecîd, yâ Fe’âlen limâ yürîd, ikfini bihelâlike an harâmike ve agninî bi fadlike ammen sivâke vahfaznî bimâ hafizte bihizzikr... Vensurnî bimâ nasarte bihirrusül... inneke alâ külli sey’in kadîr...”
Sonra bana, “Her kim su duâyi namazlardan sonra, özellikle Cuma namazindan sonra okursa, Allahü teâlâ onu her türlü kötülükten muhafaza eder. Düsmanlarina karsi muzaffer kilar, ona ummadigi yerlerden riziklar verir, geçimini kolaylastirir. Borcu daglar kadar büyük ve kabarik olsa dahî, Allahü teâlânin lutfu, keremi ve inâyeti ile öder” dedi.
Kendisi söyle anlatır:
Bir gün Abdullah el-Muâvirî’ye gittim. Bana, “Ey serîf! Başın darda kaldığı zaman, yapacak oldugun bir duâ ögreteyim mi?” diye sordu. Ben de “Evet” dedim. Bunun üzerine su duâyi ögretti: “Yâ Vâhid, yâ Ehad, yâ Vâcid, yâ Cevâd, Infehnâ minke bi nefhati hayrin inneke alâ külli sey’in kadîr...”
Basim darda kalmadi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Küfür, hakaret içeren yorumlar yayınlanmayacaktır.
Teşekkürler..