13 Şubat 2016 Cumartesi

Değişiyor insan, vallahi değişiyor.



Değişiyor insan, vallahi değişiyor.
Mesela ben, öyle çok değiştim ki..
Bir kere bir selam verdiğime açmıyorum hemen, ne evimin ne gönlümün kapısını artık öyle.
Emin olamıyorum kimseden kendim kadar.
İçimden geçeni söylemiyorum kırıldığımdan beri en yakınımdakilere, susmayı öğrendim istemesem de.
Tatlı söze aldanmıyorum uzun zamandır, samimiyet konusunda epey yol almışlığım var.
Kırdığım tabularım, kızdığım eski bir ben var bir de.
Küskün de değilim kimseye, bu kadar iyiniyet vallahi fazlaydı kırılgan kalbime.
Affedemediğim şeyler var elbette ama yine de teşekkür ederim gözümün açılmasında emeği geçenlere....

inan durak taş


2 yorum:

  1. Tamm beni anlatmış sanki:))

    YanıtlaSil
  2. bende sessizliğime gömüldüm bi yabancılaşma yaşadım ne acı..başkaları yüzünden kendinden uzaklaşması insanın....yeniden barışmaya çalışıyorum içimdeki çocukla...

    YanıtlaSil

Küfür, hakaret içeren yorumlar yayınlanmayacaktır.
Teşekkürler..

Bumerang - Yazarkafe

Bumads

Mart 2007'nin "En iyi blog"u Seçilmişti blogum!Teşekkürler destekleyen herkese...