Hayatta, başımıza ne gelirse gelsin, sorumlusu biziz. Her şey bunu kabul etmekle başlıyor. Yok öyle bahane bulmak, mazeret üretmek, topu başkasına atıp kaçmak, suçlamak, yargılamak... Biriyle mi tartışıyorsunuz, bir sorun mu yaşıyorsunuz, bir çıkmazda mısınız, önce sorumlunun kendiniz olduğunu kabul edeceksiniz. “Şu an yaşadığım neyse, sorumlusu yüzde 100 benim” diyeceksiniz.
İşte o yaşadığınız sorun, beyninizdeki bir hatıra, bir kayıtla ilgili...
Ve o kayıtlar, devamlı kendini tekrarlıyor. Oysa sıfırlansa, o kayıt kaybolsa, o problemleri yaşamayacaksınız. İşte onları ‘temizlemek’ için neler yapabileceğinizi öğretiyorum size. Ama kimseyi zorlamıyorum. Denemesi bedava.
“Özür dilerim, yaşadığım her neyse, benim yüzümden oluyor, beni affet” diyorsunuz, “Bilinçaltımdaki hangi hatıradan dolayı bunu yaşadığımı bilmiyorum ama bana bunları yaşattığın için teşekkür ederim ve affımı dilerim...”
Hatalarınızla aşk yaşıyorsunuz! Direnmemeniz gerekiyor. Çünkü direnirseniz, tekrarlar. Kabul edeceksiniz. Ve gittikçe sakinleşeceksiniz. İşler yoluna girecek.
Hatıralarımıza, içimizdeki hatalara. Onları sevdiğimizi söylüyoruz. Bu başlangıcı. Tabii başka yollar da var. Ama en basiti bu ve bunu herkes uygulayabilir. O kadar basit ki.
Siz bilirsiniz, isterseniz inanmayın. Dileyen denesin ve hayatındaki değişiklikleri gözlesin. Sadece üç cümle:
“Seni seviyorum, teşekkür ediyorum, beni affet...”
...dünyada herkes kendi temizliğini yaparsa dünya daha yaşanılacak bir yer olur.
Dr. Hew Len,
Ayşe Armanlar röportajından...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Küfür, hakaret içeren yorumlar yayınlanmayacaktır.
Teşekkürler..