Ben değilsem kim, şimdi değilse ne zaman?!!

Son zamanlarda adeta hayat felsefem oldu bu söz!

Öyle ki

Akşam mutfaktayım masayı toplamışım tezgahın üzerine bırakıp kimse görmeden mutfaktan sıvışacağım! Aklım da başka şeyler var şu an, sonra toparlarım!

Altı üstü makineye yerleştirilecekler amaaa o anda gel de bana sor!

Üf ne iiiş, ne iş!..

Derken o ses!

"Sen değilsen kim, şimdi değilse ne zaman!"

-Birazdan toplayacağım valla bak..

Sonra yaparsın eveeet! Ama İlla ki birine yakalandıktan sonra!!! Hah, ha!

Ertelediğim her işin sonrasında utanacağım birine yakalanıp resiiil olduğumu kakıyor güya başıma!

Bazen fena damarıma basıyor bu iç ses! Kontrolör oldu başıma iyice..

Topladık!

Kaçarı yok istediğin kadar ertele sen yapmayacak mısın paşa paşa!?:(

İyisi mi yap da rahatla...

Neyse blog, onu boş ver de ne diyeceğim;

Biliyorsun her yıl bu zamanlarda bi Isırgan ritüeli yaşanır bizim evde!

Isırganlar toplanır eve gelinir, yıkanır, masa üzerine serilerek bir güzel kurutulur...

Öyle işte, seviyorum ben böyle şeylerle uğraşmayı...

Isırganlar... şimdi masanın üzerinde kurumuş vaziyette kavanozlara doldurulmak üzere beni bekliyorlar ama biraz sonra yapayım diyorum... Şimdi aklımda başka bi şey var..

"Şimdi değilse ne z....... "

Ooffff, bi sus iç sesim ya!

Tamam tamam topluyorum!!!